Foodtrendwatcher Marjan Ippel voedt Zestz met nieuw foodlingo. Deze week: Micropolitan.

Jarenlang bejubelden economieboeken de macro-economie. Ongebreidelde schaalvergroting zou dito geluk en welvaart aan de aarde en haar bewoners brengen. Daarvan zijn we intussen behoorlijk teruggekomen: macro heeft meer kapot gemaakt dan ons lief was. Geloven we de guru’s, dan staan we nu op een keerpunt en zijn we op weg naar een tijdperk van hyperspecialisatie in een op ambachten drijvende economie. Van macro terug naar micro, dus. Maar niet wereldvreemd.

Auteur Katie McCaskey en fotograaf Pat Jarrett maakten een Micropolitan Manifesto. Een oproep om, geheel tegen de tendensen van verstedelijking in, terug te keren naar een landelijk, small town leven. Small town als in: niche community’s, die overigens net zo goed kunnen bestaan in een grote stad. Met als sleutelwoord ‘indie (independent) kapitalisme’ – homegrown, kleinschalig en onafhankelijk. Juist kleine (stads)gemeenschappen zijn volgens de twee een motor voor verantwoorde economische groei. Door microbusinesses te creëren neemt elk mens zijn lot weer in eigen handen, wat iedereen minder afhankelijk maakt van ‘het systeem’ en meer van de gemeenschap. Zo’n lokale economie waarbij niet één zaak vijftig mensen aan het werk houdt, maar vijftig zaken elk aan één iemand werk biedt, zou een veerkrachtiger samenleving opleveren, waarin elke gemeenschap een eerlijke kans krijgt om succesvol te worden.

In food krijgt de beweging richting een micropolitan economie de laatste jaren vorm dankzij een groeiend aanbod aan extreem gespecialiseerde, ambachtelijke one-trickponybedrijven zoals de Dakboerin. De landelijke stad: best of both Hillbilly urban worlds.

Download hier het manifesto.

© Zestz / Marjan Ippel 2012

Powered by: Talkin’ Food, je personal foodtrendshopper, ook te volgen via twitter.com/talkinfood