In het Zaans Museum huist sinds afgelopen woensdag het Verkade Paviljoen. De opening werd verricht door koningin Beatrix. Zij stak een kaart in een authentieke prikklok waarop de machines in werking werden gesteld. De bezoeker waant zich op de begane grond in een fabriek in vol bedrijf uit begin 20ste eeuw. Ook kan men hier proeven. Verkade staat bekend om onder andere haar koekjes en chocolade.

Hele geschiedenis bewaard gebleven
Op de eerste verdieping van het paviljoen is de unieke Verkade-collectie te bezichtigen. Uniek, omdat sinds de oprichting van Verkade in 1886 de historie van het bedrijf is vastgelegd. In weekboeken, foto’s, films en archieven. Ook alle reclames, verpakkingen, albumontwerpen en personeelsbladen zijn verzameld door de familie Verkade.

© Zestz 2009

Heston Blumenthals restaurant The Fat Duck in het Britse Berkshire heeft vandaag zijn deuren weer geopend. Nog niet opgehelderd is hoe de gasten ziek konden worden. Toch heeft de Britse gezondsheidsinspectie groen licht gegeven om het driesterrenetablissement te heropenen. The Fat Duck is twee weken gesloten geweest.

Geen vis
Een woordvoerder van The Fat Duck vertelde aan persbureau Reuters dat het 40 zitplaatsen tellende restaurant de komende weken al is volgeboekt. Op het menu staat voorlopig geen vis. Dat mag pas als de resultaten van het onderzoek van gezondsheidsinspectie zijn afgerond. Tot nu toe heeft onderzoek niets opgeleverd.

Foto: the_moog

© Zestz 2009

Hij noemt zichzelf een ‘less-meatarian’. Mark Bittman, bekend als New York Times-columnist The Minimalist, doet met nieuw dieet zijn gezondheid én het milieu een plezier.

Bittman is populair door de frisse manier waarop hij eenvoudige recepten beschrijft. Hij vindt zichzelf geen professionele kok, eerder iemand die graag kookt en graag eet. Dat eiste zijn tol: hij kreeg van de dokter te horen dat zijn cholesterol de pan uitrees en zijn bloedsuiker piekte. Ook was hij zo’n 15 kilo te zwaar. De dokter suggereerde om de problemen met een veganistisch dieet te lijf te gaan. Maar Bittman, een overtuigd carnivoor, piekerde er niet over.

Bittman vond zijn eigen, karakteristiek pragmatische, oplossing: vóór zes uur ’s avonds eet hij alleen groente, fruit, granen en bonen en tijdens het avondeten staat hij zichzelf alles toe. Binnen vier maanden was hij zijn buikje kwijt en voelde hij zich een stuk gezonder.

Gezonder lijf, gezondere wereld
Ondertussen ging hij zich, geïnspireerd door collega-journalist Michael Pollan en consorten, ook verdiepen in de ethische kanten van zijn dieet. Het resultaat is Food Mattters, een boekje dat zich samen laat vatten met: Als je de wereld wilt veranderen, begin dat met wat je eet.

De meeste aspecten van een typisch Amerikaans dieet zijn heel verkeerd, schrijft Bittman. Enorme porties, veel dierlijke producten en veel bewerkte producten. De veehouderij is verantwoordelijk voor 18 procent van de totale CO2-uitstoot, zo rapporteerden de Verenigde Naties.

Als je dus net iets minder dieren en dierlijke producten eet, heeft dat al impact, zegt de man die het liefst eieren met spek als ontbijt at. Bittman raadt iedereen aan een simpele, passende oplossing te zoeken. Het eten hoeft van hem heus niet allemaal biologisch te zijn, hoewel hij wel vindt dat de meeste dieren in Amerika een betere behandeling verdienen.

On the road
Bitmann ging vorig jaar met superchef Mario Batali en actrice Gwyneth Paltrow naar Spanje voor de eet-docudrama On the Road. Onderweg was het moeilijk om het dieet vol te houden, maar Bittmann is niet altijd te recht in de leer. Hij houdt ontzettend van eten, maar noemt zich geen foodie. Dat is volgens hem ‘iemand die het verschil weet tussen roze en grijs zout’. Paltrow weet dat wel en is volgens Bitmann ‘geobsedeerd door eten’.

Bekijk ook het filmpje waarin Bitten vertelt over zijn boek en dieet.

© Zestz 2009

Meer dan de helft van de restaurants die chef Gordon Ramsay in zijn tv-programma’s ‘Hell’s Kitchen’ en ‘Kitchen Nightmares’ probeerde te redden, zijn gesloten of verkocht, bericht The Herald. Nieuws dat ongetwijfeld een paar karakteristieke vloeken bij de Schotse tv-kok zal hebben opgeleverd.

Gordon Ramsay doet in deze reality-shows zijn uiterste best om zinkende schepen drijvend te houden, zowel in Groot-Brittannië als Amerika. Dat gaat volgens een vaste formule: hij spreekt de managers streng toe, transformeert de menukaart en geeft het interieur een frisse make-over. Het proces gaat gepaard met veel gevloek, flinke botsingen van ego’s, keukenrampen en aan het eind altijd een glorieuze verzoening.

Door torenhoge schulden alsnog dicht
Dat format levert hoge kijkcijfers op, maar minder succes voor de restaurants op lange termijn. Sommige restauranthouders waren blij met de veranderingen, zoals het gebruik van alleen verse producten, maar konden het met hun torenhoge schulden niet volhouden. Anderen waren minder mild. De eigenaars van de Black Pearl seafood shack in New York noemde Ramsay een ‘klootzak’: de vaste klanten haatten de nieuwe koers en het restaurant moest dicht.

Ook Ramsay in zwaar weer beland
Ramsay zelf gaat het ook niet echt voor de wind. Zo heeft hij bijvoorbeeld zijn restaurant Gordon Ramsay at The London op de Sunset Strip (foto) in Hollywood moeten verkopen. Zijn restaurant in New York werd onlangs heftig bekritiseerd door recensenten. De recensent van de New York Post Steve Cuozzo zei: ‘Gordo was ooit een groot chef. Daarna werd hij een groot zakenman. Tegenwoordig lijkt hij meer op een grote clown, met iedere dag wel weer een gênante krantenkop over hem.’

© Zestz 2009

Op een voormalig Belgisch mijnterrein verrijst Mijn-Zicht, een glazen restaurant op 70 meter hoogte. Hiervoor werken de evenementengroep Fun Group en het gemeentebestuur van het Belgische plaatsje Houthalen-Helchteren samen, schrijft De Standaard. Het restaurant, Mijn-Zicht gedoopt, krijgt een plek tussen twee schachttorens op de oude mijnterreinen. Van daaruit hebben toekomstige gasten een schitterend uitzicht over Midden-Limburg. Maar zover is het nog niet. Eerst wacht men de resultaten van een stabiliteitsstudie af. Ook moet Stedenbouw en Monumentenzorg nog groen licht geven.

Mijn-Zicht krijgt ook klimmuren en een platform voor benjisprongen. De Fun Group ontwikkelde eerder het spraakmakende Dinner in the Sky, waarbij gasten eten aan een speciaal ontworpen tafel die 50 meter boven de grond hangt.

© Zestz 2009

De perfecte pannenkoek maken? Volg simpelweg een wetenschappelijke formule.

Smaken verschillen, maar over de consistentie van het juiste pannenkoekenbeslag zijn fijnproevers het eens: niet te dik, geen klontjes, maar ook niet te vloeibaar. Heb je dat beslag eenmaal, dan maak je daar met de ingewikkelde formule van Dr. Ruth Fairclough vervolgens de smakelijkste pannenkoek van.

De wiskunde- en statistiekdocente van Wolverhampton University ontdekte dat deze formule het lekkerste resultaat opleverde:

100 - [10L - 7F + C(k - C) + T(m - T)]/(S - E)

L is hierin het aantal klontjes in het beslag en C is de consistentie. F geeft de omdraai-score aan, k is de ideale consistentie en T is de temperatuur van de pan. De ideale temperatuur van de pan wordt gevormd door m, S staat voor hoe lang het beslag moet rusten en E voor hoe lang de pannenkoek moet rusten alvorens te serveren. Hoe dichter de uitkomst bij 100 ligt, hoe beter de pannenkoek.
De temperatuur van de pan schijnt een van de belangrijkste factoren te zijn, naast uiteraard het bereiden van smakelijk beslag. Volgens Dr. Ruth moet de olie of boter licht walmen.

Commentaar
Het commentaar op deze formule is niet mals. Als je het beslag tien jaar zou laten staan, zou (s-e) een hoog getal zijn en de pannenkoek dus (volgens de formule) bijna perfect, aldus een van de criticasters. Als je het beslag net zo lang zou laten rusten als je de pannenkoek zou laten afkoelen, komt (s-e) bij de 0 in de buurt en zou hij dus erg slecht zijn.

Oefening baart kunst?
Wie liever bij het oer-Hollandse adagium ‘oefening baart kunst’ blijft, kan met het heimweerecept van Stephan Fellinger in ieder geval uit de voeten. En volgens de jongens van de Keuringsdienst van Waarde is zelf goede pannenkoeken bakken ook helemaal niet moeilijk.

Foto: jslander

© Zestz 2009

Maar dan moeten de studenten in presentaties tijdens colleges wel de reclameboodschap van CoffeeCompany laten zien. Daartoe kunnen ze een reclameslide downloaden van Freecoffee4students.nl. In ruil hiervoor krijgen de studenten een ‘strippenkaart’ van CoffeeCompany ter waarde van tien koppen koffie. Als bewijs moeten ze een foto van van zichzelf voor de klas uploaden met de slide in beeld. Bang dat studenten de foto faken is Boris Nihom van They van de koffieketen niet. ‘Als een student de moeite neemt om met zijn vrienden een foto na te maken, betekent dit wel dat ze een half uur met het merk CoffeeCompany bezig zijn’, zegt hij op marketingfacts.nl.

© Zestz 2009

Volgens de Amerikaanse hoogste baas van Pizza Hut was de naamswijziging in Groot-Brittannië een reclamestunt voor de nieuwe pastagerechten. De rebranding in oktober 2008 was wereldnieuws. Een paar Britse filialen veranderden hun naam in Pasta Hut. Het moederbedrijf wilde kijken of de naamswijziging zou aanslaan. Er zouden miljoenen euro’s met de rebranding gemoeid zijn geweest. Maar nu blijken de flialen weer in oude staat teruggebracht: de naam Pizza Hut siert opnieuw de gevels.

Britse collega’s beweren het tegendeel
Scott Bergren, de Amerikaanse hoogste baas van Pizza Hut, zegt op news.scotsman.com dat het een stunt betrof. Een die ze ook al in Amerika hadden uitgehaald.
Maar het tegendeel beweert de Britse Pizza Hut. Ze zouden de oude naam juist op verzoek van de klanten weer uit de kast hebben gehaald en de rebranding hebben teruggedraaid. Met de naamsverandering wilde het bedrijf de klanten erop wijzen dat het meer op de voedingswaarde van de gerechten en op de kwaliteit van de ingrediënten zou letten.

© Zestz 2009

Culinaire tijdschriften richten zich op goedkoop thuis eten. ‘Mensen hebben hulp nodig bij het opnieuw leren koken,’ zegt Ruth Reichl, hoofdredacteur van het Amerikaanse culinaire blad Gourmet, in de New York Times. ‘Ze hebben advies nodig bij het gebruik van minder dure ingrediënten.’ Het blad heeft deze maand twee sandwiches op het omslag staan.

Als warme broodjes over de toonbank
Reichl spreekt van een ‘geweldige kans’ voor de bladen. En dat is het ook. Ondanks de slechte economische situatie in de Verenigde Staten blijven de culinaire tijdschriften onverminderd populair. Wel zien ze alle de advertenties, en daarmee hun inkomsten, schikbarend afnemen.

‘Kaviaar’ van regenboogforel
Is het nu afgelopen met het gebruik van luxe ingrediënten? ‘We plaatsen geen recepten meer waarvoor je een flinke hoeveelheid foie gras en geschaafde truffel nodig hebt,’ zegt Dana Cowin, hoofdredacteur van Food & Wine. Het blad Bon Appétit kiest voor een subtiele aanpak: neem je kaviaar, probeer dan ‘kaviaar’ van regenboogforel.

© Zestz 2009

Restaurant Pizza Party in Californië heeft een iPhone-applicatie waarmee je een kijkje in de keuken krijgt. Online een pizza bestellen kenden we al. Pizzarestaurant Pizza Party voegt daar een nieuwe dimensie toe. Wie een pizza bestelt, kan via de webcam de bestelling volgen. Van deeg, tot keuken tot oven. Je kunt zelfs een ‘Pizza Cam’ programmaatje voor de iPhone downloaden. Opmerkelijke hype of in de toekomst doodgewoon?

© Zestz 2009