Foodtrendwatcher Marjan Ippel voedt Zestz met nieuw foodlingo. Deze week: geofagie.

New Nordic chefs doen het. Zwangere vrouwen doen het. Kinderen doen het. Dieren doen het: Aarde eten. Af en toe. Of iets vaker. En wat blijkt? Het is een evolutionaire gewoonte. Het eten van aarde of klei, zo stelden Amerikaanse wetenschappers vorige week in The Quarterly Review of Biology, bevordert de stofwisseling en kan bacterie- en/of infectieziektes (helpen) voorkomen. Dit doordat de aarde zich bindt aan de ziekteverwekkers en ze zo onschadelijk maakt. Ook zou de stofwisseling rustiger verlopen als de maagwand een kleilaag bevat die ons nogal doet denken aan de tadelakt- oftewel leemwanden in de badkamer van een organische woning. Het aardeknagen schijnt wereldwijd bij mens en dier voor te komen, maar toch vooral typisch te zijn voor tropische landen. Daar vult tot wel 60% van de zwangeren en kinderen de maag met het meest basic ingrediënt denkbaar. Juist deze twee groepen zouden soms een culinaire greep in de klei doen, omdat zij extra gevoelig zijn voor infectieziekten en dergelijke. Zeker in warme, tropische, en daardoor infectiegevoeliger, gebieden. Daarnaast heb je hele schares aan healthfreaks die grif geld neertellen voor een potje door slimme marketeers eetbaar verklaarde klei. En hoewel New Nordic chefs met het eten van aarde vooral een letterlijke verbondenheid betuigen met de lokale bodem waarop zij zijn opgegroeid, worden ook zij met hun geofage gerechten gedreven door gezondheidsoverwegingen. Zelfs al wortelen ze in de koude grond.

(foto: New Nordic voorman René Redzepi’s inmiddels beroemde gerecht van radijsjes in een pot op weliswaar faux-aarde. Maar ook deze culinaire natuurvorser schuwt een hapje Nordic bodem in zijn gerechten niet. Uit: Noma, Time and Place in Nordic Cuisine)

© Zestz / Marjan Ippel 2011

Powered by: Talkin’ Food, je personal foodtrendshopper, ook te volgen via twitter.com/talkinfood