Een handzaam boekje biedt een overzicht van alle tot nu toe bekende E-nummers en hun bijwerkingen. Een gesprek met Will Jansen, vertaler en uitgever van de gids.
Na veertien jaar studie te hebben gedaan naar literatuur en onderzoeken over additieven, heeft Francaise Corinne Couget haar bevindingen gebundeld in Additifs Allimentaires. Van dit gidsje zijn in twee jaar tijd al vijftigduizend exemplaren over de toonbank gegaan. Will Jansen, uitgever en hoofdredacteur van het Nederlandstalige culinaire blad Bouillon, was onder de indruk van dit boekje met verontrustende inhoud en besloot het te vertalen. Zeker omdat hij op dat moment bezig was met de Culinaire Almanak en vooral de wikkels van de kant-en-klaarmaaltijden zijn aandacht hadden.
Groen is goed
Het handzame boekje geeft snel antwoord op de vraag of een E-nummer in orde is én wat de bijwerkingen ervan zijn. ‘Groen is goed, oranje is oppassen en rood is gevaarlijk,’ zegt Will Jansen. ‘Van de grote boosdoeners aspartaam (E951) en glutamaat (E621) zijn alle producten in de Nederlandse en Belgische supermarkten opgenomen.’
Zoutzuur en zwavelzuur
Op de vraag of de gebruiker het gidsje na lezing niet snel weg zal leggen, antwoordt Jansen: ‘Afschuw, geschrokken, gewaarschuwd… ik weet het niet. Er zullen mensen zijn die zeggen: wat een onzin. De overheid keurt het goed, dus… Anderen zullen blij zijn met de voorlichting.’ Als voorbeeld geeft hij de nummers E507 of E513. ‘Als dat in een product zit, denk je nu misschien: och, dat zal wel kloppen. Als je via het gidsje weet dat dat respectievelijk zoutzuur en zwavelzuur zijn, denk ik dat de mensen het product van schrik weggooien en niet het gidsje.’
Gewoon geen gif
‘Er moet bij de toezichthouder of licentieverstrekker heel wat mis zijn dat deze dingen [E-nummers, redactie] zomaar gebruikt worden,’ zegt Jansen. ‘Ze praten van dagelijks veilige hoeveelheden, maar het zit in duizenden producten. Dus wat is de veilige optelsom? Gewoon geen gif. Dan maar minder voorraad of verser maken.’
Vis vier jaar houdbaar
Kijkt Jansen nu beter naar de wikkels van producten? ‘Ja, ik kijk beter en koop meer onbewerkte zaken. Kant-en-klaar was al uit den boze. Soepen, sauzen, dressings et cetera ook. Je moet vooral ook uitkijken met snoep, koekjes, chocoladewerk en dat soort dingen. Maar zelfs je vruchtensla in een mooi bakje bevat conserveringsmiddel. Waarom? Omdat het minstens vijf dagen goed moet blijven en fruit heel gauw gaat gisten. Gewoon zelf pellen, is nog mediterend ook. Kant-en-klaarmaaltijden moeten trouwens vier weken houdbaar blijven. Dat is echt erg. Vis in blik zomaar vier jaar. Ongelofelijk.’
’Wat zit er in uw eten?’ ISBN 97.89.0777.88.288, Bouillon! Uitgeverij. 9,90 euro. Het is boekje is hier te bestellen.
Nu nog een elektronische variant voor op de PDA of de iPod Touch… altijd handzaam op zak!
zeg ‘kattebelletje’ eerst drong niet zo tot me door wat je daar voor een opmerking plaatste, maar nu opeens valt het muntje.
Dat zou he-le-maal te gek zijn natuurlijk! Zit jij in dat vak en weet je hoe en wie en wat? neem dan even contact op 030 228 03 15
groet,
Anka Jansen
Beste Will,
Bedankt voor je boekje! Handzaam en zeer bruikbaar. Ik heb een vraag. Zijn fabrikanten verplicht om alles op hun product te zetten?
Alvast bedankt,
Frank Bijl van Duijvenbode
Ja, in principe zijn ze daartoe verplicht. Als je dat echter zo onduidelijk en zo ingewikkeld mogelijk doet, dan kraait er geen haan naar.
Wat een eye opener! Misschien weten sommigen (zoals ik) wel dat niet alles even gezond is wat er in de schappen staat, maar dat er zoveel rommel in zit? We hebben de kasten al even flink geleegd. Dus de volgende keer boodschappen doen met het boekje op zak! Blijkbaar is dat het enige alternatief, omdat er vanuit de overheid en vanuit de Europese Unie niets aan gedaan wordt ! Schande ! Ga maar na hoeveel mensen, met de beste bedoelingen, veel geld uitgeven aan dure producten met het idee dat dit gezond is voor hun gezin. Blijkt dat de meeste producten pure gif bevat (bijv. Becel !) kan dus ook direct de prullenbak in !
En maar remedies zoeken voor al die welvaartziekten.
Wat ik ook raar vind is dat al die stichtingen (darm-lever, hart, astma etc.) nooit eens goed kijken naar wat mensen consumeren. Dit zou een boel onderzoek en geld schelen ! Kun je mooi op een andere manier inzetten.
En wat te denken van het Voedingscentrum? Geeft helemaal geen informatie over dit soort zaken.
Zelf lekker koken doen we al veel, maar het zal moeilijk zijn om alles gezond in te kopen, maar we zullen het wel (mbv het boekje) proberen.
Ik zou iedereen willen adviseren om dit boekje te promoten onder al je familie, vrienden en kennissen. Het is te belangrijk om er niets mee te doen !
Yvonne
Mijn partner en ik zijn erg enthousiast over dit handzame boekje. Mijn partner heeft erg gevoelige darmen. Eten we in een restaurant waar veel additiven in het eten zitten, dan ligt de maaltijd binnen een uur in het toilet. Zelf merk ik, zonder darmproblemen, ook de effecten. Met name aan de consistentie van de ontlasting. Mankeert er iets aan dan is het nadenken en meestal vind je de boosdoener alsnog.
Soms nemen we voor het gemak een product met toevoegingen die oranje zijn gemerkt (pas op). Daar hebben we tot nu toe geen problemen mee gehad.
Bij restaurants: ga na voorkeur naar plekken waar ze iets over ‘vers’ o.i.d. te melden hebben. vermijd zaken met een erg uitgebreide menukaart En chique is nog niet goed: Hans Warren die proefde voor Eten kon daar uitgebreid van getuigen in zijn dagboeken als zijn darmen door een E-soep weer van streek waren geraakt