De verkoop van ambachtelijk ijs stijgt dit jaar enorm, meldt Koninklijk Horeca Nederland.
Volgens Koninklijk Horeca Nederland (KHN) ligt de afzet van ambachtelijk ijs nu al 30 procent hoger dan het vorige seizoen. Die stijging is te danken aan het warme zomerweer, maar ook aan een andere ontwikkeling: de afgelopen vijf jaar is het aantal ambachtelijke ijsbereiders met bijna veertig procent toegenomen. Nederland telt nu 420 ijssalons.
Hier eten we volgens KHN het liefst een aardbeienijsje. Ook populair zijn stracciatella en vanille. Maar als het erg warm is geven we voorkeur aan ijs met een zurige smaak, zoals citroenijs.
[via Zibb]

Voor de tweede keer werd Wine Blogging Wednesday (WBW) gehouden: een initiatief waarbij iedereen zijn oordeel kan uitspreken over twee wijnen. De voorkeur van de proevers ging deze keer uit naar de Mâcon Villages Chardonnay.
Iedere eerste woensdag van de maand plaatsen drie Nederlandse wijnbloggers – Wijnkronieken, Wijnsuggestie en Wijnerij – een wijnbeschrijving op hun site. En daarna is het woord aan de lezers. Iedereen kan aan de webblogs zijn oordeel over de wijnen geven en laten weten wat de lekkerste wijn-spijscombinatie is.
Deze maand ging het om twee witte wijnen: Peter Lehmann Weighbridge 2005 Unoaked Chardonnay en Mâcon Villages Chardonnay Cuvée 2005 van Blason de Bourgogne. Beide wijnen zijn verkrijgbaar bij Gall&Gall. De eerste Chardonnay komt uit de Nieuwe Wereld (Australië), de andere uit de Oude Wereld (Frankrijk).
De Mâcon Villages werd vrij duidelijk verkozen boven de Peter Lehmann chardonnay, meldt Wijnsuggestie. ‘De Mâcon werd welliswaar als té bescheiden gezien, maar toch beter dan de uitbundige Australiër.’ Die laatste wijn is in de mond ‘te plakkerig, te zoet en te veel fruitsmaken als ananas, banaan en wat gedroogde appel’. De wijn komt bij Wijnsuggestie ‘te veel “gemaakt” over, hij is niet zuiver en voelt een beetje onsmakelijk aan’.
De Mâcon Villages is volgens Wijnsuggestie ‘duidelijk iets lichter van kleur, de neus is wat ingetogener, maar wel wat complexer dan de Australiër’. En na het proeven was de conclusie: ‘Het citrusfruit zoals wat limoen en citroen, komt ook hier weer terug, maar ook iets zepigs. Verder frisse zuren wat hem prettig in de mond maakt. Deze wijn blijkt uiteindelijk favoriet, hoewel hij te weinig body had; de neus beloofde meer dan de smaak uiteindelijk bood.’
De proefnotities van andere WBW’ers kwamen in dezelfde richting, hoewel ook de Australische zeker niet slecht was. Wijnsuggestie komt dan ook tot een voorzichtige conclusie: ‘’het lijkt er sterk op dat hier de oude wereld [de Fransen, red.] heeft gewonnen’.
Wie alsnog de Mâcon Villages wil proeven: Onno Kleyn bedacht er een recept bij.

Hypotheekadviseur De Hypotheker wil een een levenslange band met zijn klanten. De geldverstrekker organiseert daartoe onder andere kookworkshops.
Wie een hypotheek afsluit en daarna nooit meer iets van zijn geldverstrekker hoort – dat is niet de stijl van De Hypotheker. Hij streeft naar een levenslange band met zijn klanten. ‘Mensen kopen geen product, maar een gevoel,’ vertelt algemeen directeur Anton Vanden Bol aan NRC Next van vandaag. En dus heeft de winkel aan de Vijzelstraat in Amsterdam zelfs een theater. Hier konden klanten en relaties kortgeleden de WK-wedstrijd Nederland-Servië-Montenegro volgen op een groot scherm. Inclusief bratwurst en tapbier. Achthonderd inschrijvingen kregen ze binnen, terwijl er plaats was voor slechts honderd mensen.
Belevingsmarketing heet de strategie die De Hypotheker volgt. Een workshop koken met een topkok, een spinning-clinic met Leontien van Moorsel – het zijn allemaal feestjes ofwel belevingen waarvan klanten kunnen profiteren. Interieuradviezen, tuininrichting, koken, sporten en bewegen zijn onderwerpen die de slogan ‘Je woont toch om te leven’ ondersteunen.
Ook de winkel in Assen heeft inmiddels een theater. Vanuit het hele land melden klanten zich aan. Wat er georganiseerd wordt, bepalen de klanten zelf. Het gaat hier volgens de algemeen directeur om plezier en ontspanning, niet om het verkopen van hypotheken of verzekeringen, pensioenen en andere financiële zaken.
Of die relatie tussen financiële dienstverlening en beleving ook meer omzet oplevert, zal nog moeten blijken.

De allereerste productie van de Coöperatie Verenigde Achterhoekse Wijnboeren doorstaat met glans een serieuze smaaktest. Alleen de rode wijn, die smaakt vreemd.
De Coöperatie Verenigde Achterhoekse Wijnboeren presenteerde op 30 juni de eerste wijnen: een rode, drie witte en een rosé, meldt dagblad de Stentor. De Twentsche Courant Tubantia, waarmee de Stentor nauw samenwerkt, liet de vijf wijnen beoordelen door drie erkende vinologen/wijnproevers. Vier wijnen werden goed tot zeer goed ontvangen. Over de de vijfde gaan de vinologen in overleg met de wijnboeren: ‘daarmee is iets niet goed gegaan’.
Enkele proefnotities:
• De witte Merzling ‘is nog fragiel’, ‘ruikt naar nougat’, ‘voor zijn jeugdigheid heeft hij wel potentie’, ‘hij prikkelt, maar niet in positieve zin’, ‘heel benieuwd hoe deze wijn zich ontwikkelt.’
• De witte Johanitter ‘smaakt zoals hij ruikt. Explosief, herkenbaar. Deze wijn gaat niet snel vervelen’, ‘hier zou een goed restaurant wel 40 euro voor over hebben’.
• De rosé is ‘boers’, ‘maar dan wel in de goede zin van het woord’.
• De rode Regent heeft ‘bij het ruiken al iets afstotends’, ‘het kan zijn dat we net pech hebben met deze fles, maar hij is gewoon vies’.

Met twee weken vertraging begint vandaag het Zeeuwse mosselseizoen. Toch lijkt het erop dat consumenten beter nog een weekje kunnen wachten.
De start van het mosselseizoen werd uitgesteld omdat de mosselen nog niet van voldoende kwaliteit waren. Maar vandaag brengt Mosselbedrijf Prins en Dingemanse dan toch de eerste Zeeuwse bodemcultuurmosselen op de markt, aldus De Standaard. De vraag van restaurants naar mosselen is namelijk erg groot, zegt commercieel directeur Edwin Foudraine. ‘Ze zijn nog wat te klein, maar de smaak is al prima.’ Hij verwacht dat het schelpdiertje flink aan de prijs zal zijn, mogelijk zelfs twee keer zo hoog dan normaal in het begin van het seizoen.
Toch zet De Standaard in een andere bijdrage vraagtekens bij de start van het mosselseizoen. De Zeeuwse mosselen komen nu al op de markt, terwijl ze pas in augustus zijn volgroeid. Door het koude voorjaar zijn de Zeeuwse mosselen nog verre van goed. Dat blijkt uit een fax van de eerder genoemde teler Prins en Dingemanse. ‘De kwaliteit van de mosselen is nog niet van het niveau dat wij graag zouden aanbieden. Het vleesgewicht is nog wat laag voor de tijd van het jaar en er zitten nog pokken op de schelpen. We schatten in dat een volledige start van het mosselseizoen niet voor het weekeind van 5-6 augustus verwacht mag worden.’ De vraag vanuit de markt is echter groot, zo blijkt: ‘Komende week zullen wij dan ook vanaf donderdag [20 juli, red.] naast de Canadese, Noorse en Spaanse mosselen Zeeuwse bodemcultuur aanbieden.’
Toch zou volgens De Standaard de mindere kwaliteit ook blijken uit alle staalnames die tot nu toe gehouden zijn. Het vleesgehalte van de mosselen ligt volgens kenners dramatisch laag, met veertien tot vijftien procent. Terwijl een goede, volgroeide mossel liefst minimaal 30 procent vleesgehalte bevat.
Het voorlopige advies lijkt dan ook: nog even een weekje wachten met de aankoop van mosselen en met een pannetje mosselen in een restaurant.
[via Agripress.be]

Steeds meer restaurants beginnen een dependence aan zee, compleet met à la carte menu.
In Zandvoort aan Zee nemen professionele horecagelegenheden de plek in van eenvoudige strandtenten,’ schrijft NRC Next vandaag. Een ervan is het Amsterdamse Vooges. Een dependance heeft als voordeel dat je zo de stille zomertijden in de stad kunt compenseren.
Volgens eigenaar Rolf Vooges is de trend om uitgebreider te koken op het strand ingezet door nieuwe paviljoens in Bloemendaal aan Zee. Maar daar is het nu erg druk, en dus begon Vooges een restaurant in Zandvoort aan Zee. Want sateetjes en een bord friet op het strand? Dat kan ook anders, was zijn gedachte.
Dineren aan het strand wordt steeds populairder, zegt Hanneke Mel, voorzitter van de Standpachtersvereniging. ‘De kwaliteit van het strand verbetert. Strandgangers nemen geen genoegen meer met een frikandel.’ En dus biedt bijvoorbeeld Strandclub Wij in Scheveningen een à la carte-service.
Zandvoort aan Zee herbergt zelfs een bruine kroeg: Bruxelles. Dit is een dependance van het gelijknamige eetcafé in Haarlem. Maar ook hier trendy happen op de kaart: gamba’s en tonijnsushi.

Zie ook ‘Scheveningse strandpaviljoens luxer dan ooit’

Wie voor bling bling in het glas gaat, neemt ijsblokjes in de vorm van diamanten.
Een saaie kan water kan je pimpen met een paar van deze bling bling ijsblokjes. Voeg een paar druppels kleuressence aan het water toe en je krijgt roze en groene ‘edelstenen’. Je vindt de ijsblokjesvorm bij Z Gallerie, een Amerikaanse winkelketen met een webstore.

Weblogger Koken met Karin publiceert bij Gottmer-Becht haar eerste kookboek. Het verschijnt in februari 2007.
Het contract met uitgeverij Gottmer-Becht in Haarlem is een paar weken geleden rondgekomen. Karin Luiten van Koken met Karin is inmiddels hard aan de slag gegaan: het manuscript moet nog deze zomer worden ingeleverd. ‘Ik was achter de schermen al bezig met een kookboek. Veel recepten heb ik in (halve) voorbereiding. Voor de zekerheid test ik alles opnieuw uit, zowel qua tekst, smaak als hoeveelheden,’ aldus Luiten.
Haar motto is ‘koken met weinig moeite maar met een groots effect’. En dat met overal verkrijgbare ingrediënten, aangevuld met hier en daar iets bijzonders. ‘Want er is leven buiten de supermarkt,’ aldus de kersverse kookboekenschrijfster. ‘Ga eens naar de markt, de Turkse/Marokkaanse winkel en neem eens wat potjes mee terug van vakantie.’ Dit motto zal ook haar eerste kookboek sieren.
De uitgave zal vrijwel geheel bestaan uit nieuwe recepten, die vooral in de traditie van de Frans/Italiaanse keuken staan. Ook zal het veel algemene tips en trucs bevatten om ook de niet-doorgewinterde culi over de streep te trekken. ‘Want koken is leuk en iedereen kan het.’
Wie de site van Koken met Karin wel eens heeft bezocht, kent haar huisstijl: zwart/rode tekeningen en handgeschreven recepten die als pdf zijn te downloaden. Het kookboek zal ook die herkenbare stijl bevatten. Maar voor het met hand schrijven van de recepten en dergelijke zoekt de uitgever nog een oplossing. ‘We zijn aan het kijken of we mijn handschrift kunnen computeriseren. Dat scheelt een tennisarm, denk ik…’ zegt de culinaire publiciste. Vanzelfsprekend zal de uitgave rijk geïllustreerd zijn.
Het schrijven van een kookboek is wel wat anders dan het schrijven voor een site. Het kookboek moet een mooi uitgebalanceerd geheel van voorgerechten, hoofdgerechten en nagerechten plus borrelhapjes worden. Luiten: ‘Dat is het grote verschil met recepten maken voor de site: dat is veel meer ad hoc, waar heb ik nú zin in.’
Eén favoriete culinaire auteur heeft Luiten niet. ‘Bij mij gaat het meestal in vlagen. Op het moment vind ik vooral naslagwerken leuk, zoals de visboeken van Alan Davidson, waar werkelijk alles over Noord-Atlantische en Mediterrane vissoorten te vinden is, inclusief de buitenlandse namen ervoor.’ Maar ook Davidson ‘Oxford/Penguin Companion to Food’ rekent ze tot haar favorieten.
Karin Luiten is een van de foodbloggers die een kookboek publiceren. Zo publiceert française Clotilde Dusolier (Chocolate & Zucchini ) eind dit jaar haar eerste boek. Liefhebbers van Luitens recepten moeten nog geduld hebben tot februari 2007.

Tijdens de lunch zijn restaurants niet langer het domein van zakenlieden. Steeds meer vrouwen prikken voor de lol en de gezelligheid ook een vorkje. De flunch is in opkomst.
‘Aarzelend lijkt een Nederlandse lunchcultuur te ontstaan,’ schrijft Ronald Hoeben deze week in HP / De Tijd. De lunch is er niet alleen meer om zakendeals te sluiten, maar ook voor entertainment. Met nieuwe hoofdrolspelers: vrouwen. Niet alleen dames die een zakenlunch hebben, maar ook vriendinnen die gezellig een vorkje prikken. Volgens Wilmar te Winkel van Brasserie van Baerle en L’Entrcôte et les Dames in Amsterdam is er zelfs al een officiële naam voor dit tijdsverdrijf: Flunch, ofwel female network lunch. De nieuwe doelgroep heeft ervoor gezorgd dat op de lunchkaart nu vooral salades, groenten en vis – vooral in kleine hapjes – staan.
Deze trend sluit aan bij de onderzoeksresultaten die het bedrijfschap Horeca en Catering begin dit jaar bekendmaakte: consumenten zijn helemaal in voor een lunch buiten de deur.

Een zoektocht met Google leverde geen hits met ‘female network lunch’ op. ‘Flunch’ is in Frankrijk een bekende fastfoodketen. Wie heeft de term toch al in Nederland gehoord?

Frambozenteler Raspberry-Maxx heeft een wedstrijd uitgeschreven: stuur je recept van je favoriete frambozendessert.
Je recept kan je nog tot 25 juli insturen. Regels voor de wedstrijd vind je hier.
De wedstrijd vindt plaats tijdens het frambozenweekend op 29 en 30 juli bij Raspberry-Maxx in Meijel. Bezoekers kunnen proeven van de inzendingen nadat de jury zich heeft gebogen over de frambozendesserts. De jury zal letten op originaliteit, smaak en uiterlijk. Ook de bezoekers kunnen stemmen op hun favoriete frambozendessert. De uitslag van de frambozendessertwedstrijd is op zondag 30 juli rond 14.00 uur.